Projek sampin hujau.


rindunya mase skolah agama, tapi di atas aku tak da kena mengena dengan dorang


Nak ikut kan aku malas nak cerita, tapi kawan aku beria sangat suruh aku buat karangan kat blog ni.Dengan muka malas aku pun menulis karangan ni. Ni nak cerita masa zaman aku sekolah agama dulu, Sekolah Agama Nahdatul Islamiah. Dulu aku pergi ke sekolah dengan menaiki basikal dan lalu pada sebatang jalan yang kecil. Itu ialah jalan pintas yang paling digemari aku la. Tapi bukan itu yang aku nak cerita.

Aku nak cerita pasai kawan aku, nama dia pun aku da lupa tapi aku rasa nama dia Asyraf, kot. Ada satu situasi yang aku takkan lupa.

"Wehhh ! Si Asyraf pegang pisau, korang pergi la tengok. Dia macam nak bunuh diri je. !" Jerit rakan kelas perempuan ku.

Waktu tu takdak seorang pun yang berani nak halang si Asyraf tu, semua duduk kat tengok je.Cheh , penakut sungguh dorang ni.

Aku pun datang dekat si Asyraf dan halang die, dan merampas pisau dari tangan dia. Agak lama juga pergelutan di situ. Sehingga tibanya Ustazah kami datang meleraikan semuanya.

Waktu tu, Ustazah marah sangat , sebab sangat bahaya bermain dengan pisau. Agak teruk jugak la aku tengok si Asyraf kena marah.

"Ustazah , Sobery tadi dia yang halang si Asyraf. Dia hero." kata seorang rakan kelas perempuan ku.

Ustazah aku dengar sahaja terus dia datang kat aku terus marah aku pulak,

Eh, pasai apa lak aku kena marah, padahal aku yang hero. Aku ingat aku kena puji aku dah kembang sat dah.

"Sobri, hang tau dak bahaya hang buat macam tu !" marah ustazah dengan loghatnya.



Teringat teringat masa waktu tu, naya ja kalau jadi apa - apa kat aku,

0 ulasan:

Catat Ulasan

You are number